La démocratie participative: faire confiance aux citoyens

Je suis pour, on peut aussi appeler cela le principe de subsidiarité selon la doctrine sociale de l'Église.


Pour les néerlandophones, un rapport intéressant sans doute:

http://www.wrr.nl/actueel/nieuwsbericht/article/vertrouwen-in-burgers-1/


In dit rapport bepleit de WRR een andere rol van ambtenaren om de inzet van burgers voor de samenleving te stimuleren. Veel meer dan wordt gedacht, zijn burgers bereid initiatief te nemen. De WRR trof een groot aantal vormen van burgerbetrokkenheid aan: van razendsnel georganiseerde ludieke acties tot nieuwe samenwerkingsvormen tussen burgers en professionals. Helaas blijven er veel kansen voor burgerbetrokkenheid liggen. De WRR maakt zich zorgen over de grote groepen burgers die het vertrouwen in de overheid en hun eigen vermogen daar invloed op uit te kunnen oefenen dreigen te verliezen. Slechts kleine groepen burgers voelen zich aangesproken door de wijze waarop beleidsmakers hen pogen te betrekken. En beleidsmakers lijken op hun beurt weer weinig open te staan voor de nieuwe manieren waarop burgers hun betrokkenheid uiten. Steeds meer burgers nemen zelf het initiatief en omzeilen de gebruikelijke routes via politiek, belangenbehartigers en formele inspraakorganen die de beleidsmakers gewend zijn. Met als gevolg een steeds verdere verwijdering tussen burgers en beleidsmakers.


J'avais également trouvé ça sur le site "Les rencontres de Bellepierre" , cela peut intéresser les économistes parmi nous:

Les 8 objectifs interdépendants susceptibles d'enclencher un cercle vertueux de décroissance sereine, conviviale et soutenable:

- Réévaluer
-Reconceptualiser
-Restructurer
-Redistribuer
-Relocaliser
-Réduire
-Réutiliser
-Recycler

Relire également Ivan Illich et E.F. Schumacher.

Et puis il y a le texte de MAUSS: L'essai sur le don.

DON, DONNER, Donner de son temps!

Bonne journée!