Roger Scruton: Door ongevraagd uit te maken wat een huwelijk is, "trekt de staat religieuze functies naar zich toe."
"Als we ons afvragen hoe het komt dat de verdediging van het homohuwelijk een orthodoxie is geworden waar alle politieke leiders zich bij aansluiten, moeten we wel erkennen dat intimidatie daar enige rol in speelt."
Dat zegt filosoof Roger Scruton in een column in de London Times. "Geef blijk van maar de geringste aarzeling op dit punt en iemand zal je beschuldigen van 'homofobie', terwijl anderen ervoor zullen zorgen dat, ook al is niets anders over je meningen bekend, deze in elk geval berucht wordt." Alleen wie niets te verliezen heeft, kan het zich permitteren dat onderwerp te benaderen met de omzichtigheid die het vereist, "en politici horen niet bij de klasse van mensen die niets te verliezen hebben."
Felle minderheden
"Toch is het niet waarschijnlijk dat het gewone bewustzijn zich helemaal op zijn gemak voelt met een verandering die sociale normen omverwerpt waar mensen zich heel de geschiedenis door hebben laten sturen. Zoals zo vaak, kijken mensen met een conservatieve instelling om zich heen naar iemand die voor hen wil spreken, en vinden alleen een verlegen stilte." Van die verlegenheid heeft de homolobby geen last, aldus Scruton. "Felle minderheden, die doorpakken op de toenemende bereidheid hun tegenstanders te censureren, zorgen ervoor dat hoe dieper de kwestie, hoe waarschijnlijker het is dat die geregeld wordt op basis van oppervlakkige argumenten."
Traditionele opvatting
Een christelijk schouderophalen over een eventueel door de staat ingesteld quasi-huwelijk is kortzichtig, vindt Scruton. Door naar willekeur te bepalen wat een huwelijk is, trekt de staat religieuze functies naar zich toe. Je hoeft het huwelijk niet religieus als een sacrament op te vatten, om toch de traditionele opvatting ervan te huldigen. "In elke samenleving waar we van weten wordt het huwelijk opgevat als een verbintenis tussen man en vrouw, waar heel de samenleving een belang bij heeft. Het huwelijk is de manier waarop gezinnen beginnen, en de verplichtingen die de partners op zich nemen stijgen ver uit boven ieder contract tussen hen."
Overtrokken gelijkheidsdenken
Scruton wijst erop dat de wetten tegen incest, polygamie en kinderhuwelijk stilzwijgend uitgaan van dezelfde traditionele zedelijke normen als het gewone huwelijk tussen man en vrouw. Maar als de staat die normen in het laatste geval naar eigen inzicht opzij schuift "zonder duidelijke reden en zonder mandaat daarvoor", met welk recht kunnen die andere wetten dan nog worden volgehouden? De oorzaak van deze verwarring lijkt een overtrokken gelijkheidsdenken te zijn. "Sommigen van ons zijn verontrust over het oppervlakkige denken dat de politieke discussie rondom deze vernieuwing overheerst heeft, alsof de loutere idee van gelijkheid genoeg zou zijn om elke kwestie te regelen over het lot van de mens op lange termijn", aldus Scruton.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten